.:: عــشق پـنـهان ::.

افلح غلام حضرت باقر علیه السلام می گوید:

در خدمت آن جناب به مکه رفتم. همین که وارد مسجد الحرام شد نگاهى به خانه خدا کرده، با

صداى بلند شروع به گریه کرد. عرض کردم: پدر و مادرم فدایت، مردم متوجه شمایند آرام‏تر گریه کنید.

فرمود: وای بر تو ای افلح! چرا گریه نکنم؟ شاید خداوند تعالی با لطف و مرحمت به من نگاه کند

و این توجه او سبب رستگارى فردایم نزد او شود. گفت، آنگاه به گرد خانه خدا طواف کرد و

بعد در مقام ابراهیم به نماز ایستاد. وقتى سر از سجده برداشت، محل سجده ‏اش از اشک

چشمش تر شده بود. و هر وقت خنده می کرد می گفت:‏ خدایا بر من خشم مگیر. 

(کشف الغمه ۲ : ۳۱۹)

منبع:فاراقلیط