خداوند در سوره قصص آیه ۸۴ می فرماید:
اعوذباللهمنالشیطانالرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
«مَن جَاء بِالْحَسَنَهِ فَلَهُ خَیْرٌ مِّنْهَا وَمَن جَاء بِالسَّیِّئَهِ فَلَا یُجْزَى الَّذِینَ عَمِلُوا السَّیِّئَاتِ إِلَّا مَا کَانُوا یَعْمَلُونَ»
هر کس که کار نیکی به جای آرد ، بهتر از آن را پاداش یابد و هر که مرتکب گناهی شود
، پس آنان که مرتکب گناه می شوند جز به اندازه عملشان مجازات نشوند
* * * *
در تفسیر مجمع البیان آمده است:
آیه شریفه روشنگرى مى کند که خداى بخشاینده و بخشایشگر به کارهاى
شایسته و نیک بندگان از روى فزونبخشى و بزرگوارى خود پاداشى بهتر مى دهد،
امّا به بدیها و گناهان آنان، کیفرى برابر همان گناه و بدى آنان؛ و این نشانگر مهر
و کرامت اوست. در آیه دیگرى همین واقعیت را بدین صورت ترسیم مىکند که: و کسى
که به بدى و گناه دست یازد تنها به اندازه همان بدى و گناهى که کرده است کیفر مى گردد.
منبع: فاراقلیط