چو پا نهاد به گیتی جهان منور شد
زمین به يُمن حضورش مثال اختر شد
به عطر آمدنش آسمان گلستان گشت
دل زمین و زمانه پر از گلِ تَر شد
پدر حسن بُوَدَش نام و مادرش نرجس
دل پدر ز صفای پسر چه خوش تر شد
به نام نیک پسر میکند جهان جولان
که هر کجا بگذشت نام او معطر شد
نهاده مهدی موعود نام زیبایش
پس از شنیدن نامش زمانه بهتر شد
ولی کنون که حضورش ز چشم ما دور است
جهان همه به دعا در سرای دلبر شد
بیا و بار دگر آسمان گلستان کن
که هر چه گل به جهان بود بی تو پرپر شد
بیا و این غم دوری به یک اشاره بگیر
که چشم ما ز فراقت چو حوض کوثر شد
شاعر: مصطفی بدیعیان