.:: عــشق پـنـهان ::.

دولت ترکیه با سدسازی های بدون کسب اجازه و بدون مجوز کشورهای دیگر

پایین دست آبهای جاری دجله و فرات از جمله سوریه، عراق و ایران و نیز

بی توجهی وقیحانه به هشدارهای کارشناسان، کنوانسیون مقابله با

بیابان زایی(UNCCD) و بیانیه حقوق جوامع بومی (UNDRIP) را نقض کرده است.

مدتی پیش نیز فان لنن رییس مرکز خشکسالی اروپا در ایران گفت که

ساخت سدها توسط ترکیه منجر به افزایش ریزگردها شده است. «سد ایلیسو»،

یکی از سدهای بزرگ در حال احداث در ترکیه است که ساخت آن

از سال ۲۰۰۶ شروع شد و در سال ۲۰۱۹ به پایان خواهد رسید.

با توجه به مرزی بودن این سد در جنوب شرق ترکیه و احداث آن بر روی رود

دجله که به خاک عراق سرازیر می‌شود و محیط زیست کشور ایران را نیز

به خود وابسته کرده، این موضوع برای ایران از اهمیت بالایی برخوردار است.

اهمیت دجله برای ایران

دجله مستقیماً از ترکیه وارد عراق می‌شود و عراق را آبیاری می‌کند و سرانجام

به تالاب هورالعظیم می‌رسد. اگر سد ایلیسو بر روی دجله ساخته شود،

این کار از ورود ۵۶ درصد منابع آب دجله به خاک عراق جلوگیری می‌کند

که در نتیجه باید منتظر مرگ قریب الوقوع تالاب هورالعظیم و یک فاجعه بزرگ زیست محیطی در ایران بود.

اگر سد ایلیسو ترکیه (ظرفیت ۳ برابر سد کرخه) ساخته شود کل کشور درگیر ریزگرد خواهد شد.

در سال ۱۹۹۲ دولت ترکیه سد بزرگ آتاتورک را افتتاح کرد که نزدیک به ۵۰ میلیارد

متر مکعب گنجایش دارد که این میزان از گنجایش ۶۵۰ سدی که ما در کشور

ساخته‌ایم بیشتر گنجایش دارد و سبب تشدید ریزگردها در ایران شد.

از دستگاه دیپلماسی کشورمان انتظار می رود تلاش و جدیت بیشتری

نسبت به جلوگیری از این اقدام خصمانه دولت ترکیه به خرج دهد.