.:: عــشق پـنـهان ::.

امیرالمومنین امام علی علیه السلام فرمود:

از بزرگواری و کرامت است، گریستن انسان بر زمان از دست رفته‌اش و

اشتیاق او به زادگاهش و حفظ کردن دوستان و برادرانش.

«بحارالأنوار، جلد ۷۴صفحه ۲۶۴-منتخب میزان الحکمه،ح۵۹۶ »

امام جعفر صادق علیه‌السلام میفرمایند: امیرالمومنین امام على علیه‌السلام فرمود:

در دل خود نیاز به مردم و بى نیازى از آنان را جمع کن، اینگونه که نیاز تو به آنان در نرمى سخن

و خوش رویی ات باشد، و بى نیازى تو از ایشان در پاک نگه داشتن آبرو و حفظ عزّتت باشد.

امام علیّ‌بن موسی الرضا(ع)، در یکی از بهترین لحظات نیایش خود، یعنی قنوت نماز

ظهر جمعه، سرود بی‌قراری و انتظار سر می‌دهند و برای فرج و ظهور آن بزرگوار این‌گونه دعا می‌کنند:

«اَللّهُمَّ اَصْلِحْ عَبْدَ کَ وَ خَلیفَتَکَ، بِما اَصْلَحْتَ بِهِ اَنْبِیائَکَ وَ رُسُلَکَ، وَ حُفَّهُ بِمَلائِکَتِکَ، وَ

اَیِّدْهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ مِنْ عِنْدِکَ، وَ اسْلُکْهُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ رَصَداً، یَحْفَظُونَهُ

مِنْ کُلِّ سُوءٍ،وَ اَبْدِلْهُ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِ اَمْناً، یَعْبُدُکَ لا یُشْرِکُ بِکَ شَیْئاً، وَ لاتَجْعَلْ لِاَحَدٍ

مِنْ خَلْقِکَ عَلی وَ لِیِّکَ سُلْطاناً، وَ ائْذَنْ لَهُ فی جِهادِ عَدُوّ ِکَ وَعَدُوِّه، وَ اجْعَلْنی مِن

اَنْصارِهِ، اِنَّکَ عَلی کُلِّ شیْ ءٍ قَدیر؛۱

بارالها! کار ظهور بنده شایسته و خلیفه راستینت (امام مهدی(عج)) را اصلاح فرما؛

همان‌گونه که کار پیامبر و فرستادگانت را اصلاح نمودی و از فرشتگانت،

نگاهبانانی بر او بگمار و از سوی خویش، با روح القدس او را یاری و پشتیبانی فرما.

دیده‌بانانی از پیش‌رو و پشت سر همراه وی گردان تا از هر بدی، نگاهش دارند.

ترس و هراس او را به امن و امان دگرگون ساز، که او تو را می‌پرستد و هیچ چیز

را همتا و همانند تو نمی‌داند، پس برای هیچ‌یک از آفریدگانت، برتری و چیرگی نسبت به ولیّ خودت قرار

مده و او را در جهاد با دشمنت و دشمنش اجازت فرما و مرا از یاران او به شمار آور! که همانا تو بر هر کاری توانایی.»

با توجّه به مضــامین زیبای فوق، روشــن می‌گردد که چگونه امـام هشتم(ع) عــالی‌ترین

و بلندترین زمزمه‌های محبّت را با سوز و از سر شوق در این مناجات کوتاه بر زبان

جاری می‌سازند که هم محبوب خود را معرفی می‌نمایند و هم آرزوی سلامتی و ظهور

او را دارند و از خدا می‌خواهند تا بیعت هیچ ستمگری بر گردن آن حضرت نباشد.

آنگاه برای جهاد در رکاب او اعلام آمادگی می‌کنند تا بدین وسیله، ارتباط معنوی

و عاطفی خود را به آن بزرگوار ابراز فرمایند.۲

پی‌نوشت‌ها:

۱٫ «بحارالأنوار»، ج۸۹؛ «مصاح المتهجد»، ص ۳۶۷؛

«جمال السبوع»، ص۴۱۳٫ ۲٫ «آفتاب در نگاه خورشید»، ص ۲۱٫

منبع:تبیان

امیرالمومنین امام علی علیه‌السلام به هنگام تلاوت آیه ۶ سوره انفطار

(ای انسان چه چیز تو را در برابر پروردگار کریمت مغرور ساخته است) فرمود:

پس سستى دل را با استقامت درمان کن، و خواب زدگى چشمانت را با بیدارى

از میان بردار، و اطاعت خدا را بپذیر، و با یاد خدا انس گیر، و یاد آر که تو از خدا

روى گردانى و در همان لحظه او روى به تو دارد، و تو را به عفو خویش مى‏‌خواند،

و با کرم خویش مى‏‌پوشاند در حالى که تو از خدا بریده به غیر او توجّه دارى

پس چه نیرومند و بزرگوار است خدا و چه ناتوان و بى مقدارى تو، که بر عصیان

او جرأت دارى، در حالى که تو را در پرتو نعمت خود قرار داده، و در سایه رحمت

او آرمیده‌‏اى، نه بخشش خود را از تو گرفته،و نه پرده اسرار تو را دریده است.

رسول گرامی اسلام حضرت محمد صلی الله علیه و آله می‌فرمایند:

بهترین قلب‏‌ها، قلبى است که ظرفیت بیشترى براى خوبى دارد و بدترین قلب‏‌ها،

قلبى است که ظرفیت بیشترى براى بدى دارد. پس عالى‏‌ترین قلب،

قلبى است که خوبى را در خود دارد و لبریز از خوبى است. اگر سخن بگوید، سخنش

در خور پاداش است و اگر سکوت کند، سکوتش در خور پاداش است.

«کتاب جعفریات،صفحه ۱۶»

رسول خدا حضرت محمد صلی الله علیه و آله فرمودند:

ایمان مومن کامل نمى‌شود تا در او سه صفت نباشد. حلم و بردبارى که او را از جهالت دور کند

و ورع و پارسائى که او را از گناه باز دارد و کرامتى که همنشینى و مصاحبت با او را نیکو کند.

«مستدرک الوسائل جلد ۱۱ صفحه ۲۸۸»

روزى فاطمه علیهاالسلام به محضر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله آمد و گفت:

یا رسول اللّه سلمان از لباس ساده من تعجب مى‌کند! قسم به خدایى که تو را

به پیامبرى برانگیخته است، مدت پنج سال است که زیرانداز شبانه من و على پوست

گوسفندى است که روزها علوفه شترمان را بر روى آن مى ریزیم، و بالش

ما نیز قطعه پوستى است که درون آن از لیف درخت خرماست.

«الدروع الواقیه، صفحه ۲۷۵»

علامه مجلسی (ره) در بحارالانوار از کتاب محتضر تألیف حسن بن سلیمان از شاگردان

شهید ثانی نقل کرده است که روایت شده است که به خط مولانا ابی محمد

حضرت امام حسن عسکری علیه السلام چنین یافت شده است:

پناه می برم به خدا از جماعتی که آیات محکمات خدا کتاب الهی را نادیده گرفته اند و

حضرت رب العالمین را فراموش کرده اند.و پیغمبر اکرم (ص) و ساقی کوثر امیرالمؤمنین (ع)

را در مواقف حساب روز قیامت و آتش سوزان و شداید و گرفتاریهای بزرگ و نعمت بهشت

و دار ثواب خدا را از خاطر و اندیشه خود محو کردند.پس ما بزرگترین مقام بلند پایه هستیم

و مقام نبوت و ولایت و کرم در ماست و ما مناره پرتو افکن و نوربخش هدایتیم و ما دستگیره

محکم و متین و استواریم و پیامبران گذشته از انوار ما اقتباس می نمودند و از آثار ما پیروی

می کردند و در آینده حجت خدا بر خلق، شمشیر کشیده برای اظهار حق ظهور خواهد کرد.

«بحارالانوار،جلد۷۲»

در سفارش‌‏هاى لقمان علیه السلام به پسرش آمده است:

اى پسرم! هفت هزار حکمت آموخته‌‏ام ؛ امّا تو چهار تا از آنها را حفظ کن تا با من به بهشت بیایى :

کشتى‌‏ات را محکم کن؛ زیرا دریایت عمیق است. بارت را سبک کن؛

زیرا بالا رفتن از گردنه، سخت است . توشه را زیاد بردار؛

زیرا سفر، طولانى است. عمل را خالص گردان؛ زیرا ارزیاب، بیناست.

«‌ الاختصاص،صفحه ۳۴۱ – بحار الأنوارٰ جلد ۱۳ صفحه ۴۳۱ »

امام جعفر صادق علیه السلام در مورد سپاسگزارى از والدین مى‌فرماید:

سه چیز بر فرزند،در حق پدر و مادر واجب است

1- شکر پدر و مادر به هر شکل ممکن؛

۲- اطاعت از پدر و مادر در هر چیزى که امر و نهى مى‌کنند به جز در گناه و معصیت خدا

۳- خیرخواهى براى ایشان در پیدا و نهان

«تحف العقول، صفحه ۳۲۲»

در نهج البلاغه “خطبه قاصعه” از امام علی علیه السلام

به هنگام نکوهش کبر و خود برتربینى چنین مى خوانیم:

پند و عبرت گیرید به آنچه خداوند با ابلیس رفتار کرد، در آن هنگام که اعمال و عبادات

طولانى و تلاش و کوشش‌هاى او را که شش هزار سال بندگى خدا کرده بود …

به خاطر ساعتى تکبر ورزیدن بر باد داد، با این حال چه کسى بعد از ابلیس مى تواند

از کیفر خدا در برابر انجام همان معصیت مصون بماند؟ نه، هرگز، ممکن نیست

خداوند، انسانى را به بهشت بفرستد، در برابر کارى که به خاطر آن فرشته‌اى را

از بهشت رانده است. حکم خداوند در باره اهل آسمان و زمین یکى است.

«نهج البلاغه،خطبه ۱۹۲»

رسول گرامی اسلام حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله فرمود:

اتدرون من السابقون الى ظل الله یوم القیامه ؟:

(آیا مى دانید چه کسانى پیشگامان به سوى سایه لطف پروردگار در قیامتند)؟

اصحاب عرض کردند: خدا و رسولش آگاهتر است، فرمود: الذین اذ اعطوا الحق قبلوه ، و اذا سالوه بذلوه

، و حکموا للناس کحکمهم لانفسهم:( آنها کسانى هستند که وقتى حق به آنها داده شود

پذیرا مى‌گردند، و هنگامى که از حق سؤال شوند آنرا در اختیار مى‌گذارند،

و درباره مردم آنگونه حکم مى‌کنند که درباره خودشان چنین می‌کنند )

«تفسیر نمونه،ج‏۲۳ ص ۲۰۵تا۲۰۸ – میزان الحکمه»

امام صادق علیه السلام فرمودند:

هر کس صبر و شکیبایی کند،به خاطر آن به مقام روزه داران شب زنده دار

می رسد و درجه شهیدی که در پیشاپیش پیغمبر اکرم(ص) به دفاع پرداخته

وشربت شهادت نوشیده است را به دست می آورد.

«وسائل الشیعه،جلد ۱۱،کتاب جهاد،صفحه ۲۰۹»

امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند:

شیعیان و پیروان ما را به سه مساله امتحان کنید؛

اهمیت به اوقات نماز، که آیا اول وقت نماز را برپا می دارند یا خیر؟

حفظ اسرار، یعنی در حفظ اسرار و مسائل محرمانه از دشمنان ما کوشا هستند یا خیر؟

از حیث توانمندی های مالی که آیا در مال خود برای برادران دینی سهمی قائلند یا خیر؟

(خصال صدوق،جلد۱ ،صفحه ۱۰۳)

امام رضا علیه السلام فرمودند:

هیچ بنده ‏اى حقیقت ایمانش را کامل نمى ‏کند مگر این که در او سه خصلت باشد:

دین‏ شناسى، تدبر نیکو در زندگى، و شکیبایى در مصیبت‏ها و بلاها

«بحار الانوار،جلد ۷۸،صفحه۳۳۹»

علیّ بن إبراهیم می گوید: نقل کرد برای من پدرم”إبراهیم بن هاشم”

از سلیمان بن مسلم خَشّاب از عبدالله بن جَریح مکّی از عطاء بن أبی ریاح از عبدالله

بن عبّاس که او گفت : ما با رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم در حجّه الوداع به

حجّ مشرّف شدیم . رسول خدا حلقه درِ خانه خدا را گرفت و رو به ما نموده و با سیمای

مبارکش ما را مخاطب قرار داد. فَقَالَ: أَلاَ أُخْبِرُکُمْ بِأَشْرَاطِ السَّاعَهِ؟وَ کَانَ أَدْنَی النَّاسِ مِنْهُ یَوْمَئِذٍ

سَلْمَانُ رَضِیَ اللَهُ عَنْهُ، فَقَالَ: بَلَی یَا رَسُولَ اللَهِ! «و گفت : آیا می خواهید من شما را به

علائم و نشانه های قیامت باخبر کنم ؟و در آن هنگام نزدیک ترین افراد به رسول خدا(ص)

سلمان بود، و گفت: ای رسول خدا! بله ما می‌خواهیم ما را باخبر کنی !» فَقَالَ صَلَّی اللَهُ

عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ: إنَّ مِنْ أَشْرَاطِ الْقِیَامَهِ، إضَاعَهَ الصَّلَوهِ، وَ اتِّبَاعَ الشَّهَوَاتِ، وَ الْمَیْلَ مَعَ

الاْ هْوَآءِ، وَ تَعْظِیمَ الْمَالِ، وَ بَیْعَ الدِّینِ بِالدُّنْیَا؛ فَعِنْدَهَا یُذَابُ قَلْبُ الْمُؤْمِنِ وَ جَوْفُهُ کَمَا

یَذُوبُ الْمِلْحُ فِی الْمَآءِ، مِمَّا یَرَی مِنَ الْمُنْکَرِ فَلاَ یَسْتَطِیعُ أَنْ یُغَیِّرَهُ… «

پس از آن رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم فرمود: بدرستی که از علامات

قیامت آن است که مردم نماز را خراب می کنند، و از شهوات پیروی می نمایند،

و تمایلشان بسوی هوای نفسانی است ، مال را بزرگ می شمرند، و دین را

به دنیا می فروشند. و در چنین شرائط و موقعیّتی ، همانطور که نمک در آب

حلّ می‌شود، دل مؤمن و اندرون او آب می شود و حلّ می گردد؛ چون منکرات

را در برابر دیدگان خود می بیند، و قدرت تغییر و اصلاح آنها را ندارد…»

«تفسیر المیزان ج ۵ ص۴۳۲ تاص۴۳۵»

امام رضا علیه السلام فرمود:

پنج صفت است که در هر کس نباشد امید چیزى از دنیا و آخرت به او نداشته باشید.

ـ کسى که در نهادش اعتماد نبینى

ـ و کسى که در سرشتـش کرم نیابـى

ـ و کسـى که در آفرینشـش استـوارى نبینى

ـ و کسى که در نفسش نجابت نیابى

ـ و کسى که از خدایش ترسناک نباشد.

«تحف العقـول،صفحه ۴۴۶»

امیرالمومنین امام علی علیه السلام :

این حوادث هنگامى رخ نشان مى دهد که جنگ در میان شما طولانى شود،

و دنیا چنان بر شما تنگ گردد که ایام بلا را طولانى پندارید، تا روزى که خداوند

پرچم فتح و پیروزى را براى باقیمانده نیکان شما به اهتزاز درآورد.

(زمان ظهور حضرت حجت عجل الله تعالى فرجه الشریف).

فتنه ها آنگاه که روى آورند با حق شباهت دارند، و چون پشت کنند حقیقت

چنانکه هست، نشان داده مى‌شود.فتنه ها چون مى آیند شناخته نمى‌شوند،

و چون مى‌گذرند، مورد شناسایى قرار مى‌گیرند.فتنه ها چون گردبادها مى چرخند، از همه

جا عبور مى کنند، در بعضى از شهرها حادثه مى آفرینند و از برخى شهرها مى گذرند.

«نهج البلاغه، خطبه ۹۳»

پیامبر خدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم، فرمودند :

خداوند به ستمگر چندان مهلت مى‌دهد که مى‌گوید مرا وا گذاشته است،

سپس او را سخت کیفر مى‌دهد.خداوند پس از نابود کردن ستمگران خود را حمد و

سپاس گفته و فرموده است : « و بنیاد گروهى که ستم

می‌‏کردند قطع شد و خدا را سپاس که پروردگار جهانیان است»

«بحارالأنوار،جلد۷۵صفحه ۳۲۲ حدیث ۵۱»

امام حسن مجتبی علیه السلام فرموده‌اند:

ده خصلت نیک از مکارم و فضائل اخلاق است :۱ ـ راستگویى ۲ ـ  صداقت و راستى در

وقت سختى و گرفتارى ۳ ـ بخشش به سائل ۴ـ خوش خُلقى ۵ ـ پاداش در مقابل کارها

و ابتکارات ۶ ـ پیوند با خویشان ۷ـ حمایت از همسایه ۸ـ حق شناسى درباره

دوست و رفیق ۹ ـ میهمان نوازی ۱۰ ـ در رأس همه این‌ها شرم و حیا.

«آثار الصادقین،جلد ۶۲، صفحه۸۹۲»

پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله فرمودند:

خوشا به حال کسی که قائم(ع) اهل بیت مرا درک کند، در حالی که قبل از قیامش

به او اقتدا کرده، با دوستان او دوستی و از دشمنانش بیزاری

جسته است و ائمه هدایت‌گر قبل از او را دوست می‌دارد.

«بحارالانوار جلد ۵۲ صفحه ۱۳۰ حدیث۲۵»

امام هفتم شیعیان حضرت امام موسی بن جعفر علیه السلام فرمود:

چیزى با فضیلت تر و بهتر از عقل ، بین بندگان توزیع نشده است، تا جائى که

خواب عاقل – هوشمند – افضل و بهتر از شب زنده دارى جاهل بى خرد است.

«بحارالانوار، جلد ۱ صفحه ۱۵۴»

ائمه(ع) در زمینه بزرگداشت اربعین خود پیشقدم بوده و اعمال مخصوصی

را برای این روز دستور داده اند . بیستمین روز صفر یعنی اربعین زمانی است

که کاروان اسرا، از شام به مدینه بازگشتند و روزی است که جابر بن عبدا…

انصاری، صحابی رسول خدا (ص)، از مدینه به کربلا رسید و به زیارت قبر امام

حسین(ع) رفت و او نخستین کسی است که قبر آن حضرت را زیارت کرد.

در این روز، زیارت امام حسین(ع) مستحب است و این زیارت، همان زیارت

اربعین است که امام حسن عسکری(ع) آن را از نشانه های مؤمن دانسته اند.(۱)

عدد چهل در روایات و احادیث جایگاه ویژه ای دارد. چله نشینی یا همان مراقبت

و توجه به خداوند در مدت چهل روز هم در احادیث و روایات جایگاه ویژه ای دارد

و توجه به ترک گناه، عبادت خالصانه، گرامی داشتن نماز و مواردی دیگر همچون

صدقه دادن و دعا برای سایر مومنین نیز در این چهل روز توصیه شده است.

روایاتی که در مورد اربعین وارد شده است، بیشتر به سیر باطنی و تعالی روحی

توجه دارد و در واقع چنین استفاده می شود که انسان هر حرکت مخلصانه و

خداخواهانه ای را که تا چهل بار ادامه گر باشد، پس از آن دریچه ای از نور و

روشنایی بروی او گشوده می شود و آغاز یک سلسله جوشش‌ها و لذت‌ها،

بینایی‌ها و رویش‌ها در زندگی روحانی و معنوی اوست. امام رضا علیه السلام

در این زمینه می فرماید: من خلص لله اربعین یوما فجر الله ینابیع الحکمه من

ادامه مطلب . . .

امیرالمومنین امام علی علیه السلام در خصوص تعریف زهد و پارسایی فرموده‌اند:

زهد بین دو کلمه از قرآن است، که خدای سبحان فرمود:” تا بر آنچه از دست

شما رفته حسرت نخورید، و به آنچه به شما رسیده شادمان مباشید”کسی

که بر گذشته افسوس نخورد و به آینده شادمان نباشد، همه جوانب زهد را رعایت کرده است.

«نهج البلاغه، حکمت۴۳۹»

امام حسن عسگری علیه السلام فرمود: شما را به تقواى الهى و پارسایى در

دینتان و تلاش براى خدا و راستگویى و امانتدارى درباره کسى که شما را امین دانسته

ـ نیکوکار باشد یا بدکار ـ و طول سجود و حُسنِ همسایگى سفارش می‌کنم.

محمّد(صلى الله علیه وآله وسلم)براى همین آمده است.

در میان جماعت‌هاى آنان نماز بخوانید و بر سر جنازه آنها حاضر شوید و مریضانشان

را عیادت کنید. و حقوقشان را ادا نمایید، زیرا هر یک از شما چون در دینش پارسا

و در سخنش راستگو و امانتدار و خوش اخلاق با مردم باشد، گفته مى‌شود: این یک

شیعه است، و این کارهاست که مرا خوشحال مى‌سازد.تقواى الهى داشته باشید،

مایه زینت باشید نه زشتى، تمام دوستى خود را به سوى ما بکشانید و همه زشتى

را از ما بگردانید، زیرا هر خوبى که درباره ما گفته شود ما اهل آنیم و هر بدى درباره

ما گفته شود ما از آن به دوریم.در کتاب خدا براى ما حقّى و قرابتى از پیامبر خداست

و خداوند ما را پاک شمرده، احدى جز ما مدّعى این مقام نیست، مگر آن که دروغ مى‌گوید.

زیاد به یاد خدا باشید و زیاد یاد مرگ کنید و زیاد قرآن را تلاوت نمایید و زیاد

بر پیغمبر(صلى الله علیه وآله وسلم) سلام و تحیّت بفرستید. زیرا صلوات بر پیامبر

خدا(صلى الله علیه وآله وسلم) ده حسنه دارد. آنچه را به شما

گفتم حفظ کنید و شما را به خدا مى‌سپارم، و سلام بر شما.

«أعیان الشّیعه،جلد ۲، صفحه ۴۱و بحارالأنوار جلد ۷۵، صفحه ۳۷۲»

از امام علی علیه السلام معنى لا حول و لا قوّه الا بالله، را پرسیدند.

پاسخ داد: ما برابر خدا مالک چیزى نیستیم، و مالک چیزى نمى‏‌شویم جز

آنچه او به ما بخشیده است، پس چون خدا چیزى به ما ببخشد که خود سزاوارتر است،

وظایفى نیز بر عهده ما گذاشته، و چون آن را از ما گرفت تکلیف خود را از ما بر داشته است.

« نهج البلاغه، حکمت ۴۰۴»

امام محمد باقر علیه السلام فرمودند:

کمال و تمام کمال، بصیرت پیدا کردن در دین و صبر کردن

در مصیبت و کار دشوار، و اندازه آوردن امر معیشت است

«تحف العقول،صفحه ۲۱۳»

امام زین‌العابدین علیه السلام در حدیثی که در کتاب ثواب‌الاعمال شیخ صدوق

ذکر شده به بیان ثواب و پاداش برآوردن حاجت برادر مومن و یاری او در مقاطع گوناگون

پرداخته‌اند و در پایان آن حدیث زیبا فرموده اند: کسى که به هنگام بیمارى به عیادت

برادر مومن خود برود، فرشتگان گرداگرد او را گرفته و براى او دعا مى‌کنند تا بازگردد

و مى‌گویند: “پاک شدى و بهشت برایت پاک شد.”بخدا سوگند، بر آوردن حاجت او

را بیشتر از “دو ماه روزه پى در پى همراه با اعتکاف آن ماه‌ها، در ماه حرام،” دوست دارم.

«ثواب الاعمال، صفحه ۳۱۳»

امام رضا علیه‏ السلام:

به خداوند خوش گمان باش، زیرا خداى عزوجل مى‏ فرماید:

من نزد گمان بنده مؤمن خویش هستم، اگر به من خوش گمان باشد، به خوبى

با او رفتار مى‏ کنم و اگر به من بدگمان باشد، به بدى با او رفتار مى‏ کنم.

” اصول کافى، جلد ۲، صفحه ۷۲ “

امام موسی کاظم علیه السلام فرمود:

براى خود بهره اى از دنیا برگیرید و آنچه خواهش حلال باشد و رخنه در

جوانمردى ایجاد نکند و اسراف نباشد منظور دارید، و به این وسیله براى انجام امور

دین یارى جویید. زیرا که روایت شده است: از ما نیست کسى که دنیایش

را براى دینش ترک گوید یا دینش را براى دنیایش رها سازد.

« تحف العقول،صفحه ۴۱۰»

امام هادی علیه السلام:

هر کس از خدا بترسد، مردم از او بترسند.

هر که خدا را اطاعت کند، از او اطاعت کنند.

هر که مطیع آفریدگار باشد، باکی از خشم آفریدگان ندارد.

و هر که خالق را به خشم آورد، باید یقین کند که به خشم مخلوق دچار می‏‌شود.

          «بحارالانوار، جلد ۶۸، صفحه۱۸۲»