انتظار با مدیریت جهادی و اقتصاد مقاومتی

در این نوشتار قصد داریم تا به بررسی اقتصاد و مدیریت اقتصادی

در امر انتظار و سبک زندگی بپردازیم.

بسم الله الرحمن الرحیم

داشتن نگاه اقتصادی در اسلام بسیار مهم است. فراوانی آیات و روایاتی

که در این باره وارد شده، نشان دهنده‌ اهمیت این مساله است و برداشت‌های

صوفی‌مآبانه و درویش‌مآبانه از مقوله‌ی اقتصاد در دین مورد تایید نیست. در هیچ‌کدام

از احکام و توصیه‌های دینی ما، به اینکه به دنبال رفاه نباشیم اشاره‌ای نشده است

بلکه بر عکس توصیه شده برای رفاه حال خانواده تلاش کنیم. حکومت وعده داده

شده‌ی خداوند هم حکومت سرشار از نعمت‌ها و رفاه مطلق است. سیره اقتصادی

امیرالمومنین و سبک زندگی ایشان هم موید همین مطلب است. مباحث مالی

از همان ابتدا با ولایت امیرالمومنین گره خورده است و قابل تفکیک نیست.

خداوند متعال در آیه‌ای که درباره‌ ولایت امیرالمومنین(ع) است، می‌فرماید:

« إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُواْ الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاَةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ» (1)

و بع این ترتیب، مساله‌ ولایت ایشان را در کنار مساله زکات که مساله‌ای

اقتصادی است بیان می‌کند. این که دشمنان ایشان فدک را از وی می‌گیرند، تحریم

اقتصادی بوده است. اما ایشان چه کردند؟ آیا در آن بیست و پنج سال دست روی

دست گذاشتند؟ سبک زندگی جهادی ایشان ادامه پیدا کرد، با دست مبارک خود

چاه حفر می‌کردند، چاه‌هایی که هنوز بعد از گذشت 1400 سال آب دارند، و بلافاصله

آن‌ها را وقف می‌نمود. ایشان به تنهایی بیشترین نقش را در تولید داشتند. منظور از

مدیریت اقتصادی ایشان و تلاش وسیع‌شان برای تولید، دنیا طلبی و رفاه زدگی نبود.

همانطور که ریاضت اقتصادی نامطلوب است، رفاه زدگی، غلبه‌ طمع و دنیا طلبی به صورتی

که تمام هم و غم انسان رسیدن به آن باشد هم مطلوب نیست. دنیا ابزار است. باید از آن

خوب و صحیح استفاده کرد، نباید در آن اسیر شد. امام المتقین خطاب به دنیا می‌گویند:

«دنیا تو از استخوان خوک در دست آدم جذامی برای من پست تری.» اما دلیل اهمیت

اقتصاد، در دین اسلام چیست؟ مبحث اقتصاد یکی از دو جایی است که شیطان

با ما در آن مشارکت می‌کند.«و شارکهم فی الاموال و الاولاد»(2) چرا در اموال؟

امام حسین(ع) در روز عاشورا خطاب به لشگریان دشمن می‌فرمایند: «شما مقابل من

ایستادید چون شکم‌هایتان از حرام پر شده است.» کسی که لقمه‌ حرام وارد زندگی‌اش

شود دیگر نمی‌تواند منتظر امام زمانش باشد، مقابل امام زمانش می‌ایستد. داستان

قارون که در قرآن آمده است، نکته‌ مهمی در این باره دارد. قارون از نزدیکان حضرت موسی

بود و ایشان را قبول داشت. « إِنَّ قارُونَ كانَ مِنْ قَوْمِ مُوسى»(3) به خاطر این نزدیکی،

از اتفاقاتی که قرار بود بیفتد، عذاب‌های الهی، خبر داشت و می‌دانست که قرار است

ملخ گندم مردم را از بین ببرد، هرچه سرمایه داشت گندم خرید و انبار کرد؛ چون به

ادامه مطلب . . .