امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند:

یاد مرگ، خواهش هاى نفس را مى‌میراند و رویشگاه‌هاى غفلت را ریشه کن مى‌کند و

دل را با وعده‌هاى خدا نیرو مى‌بخشد و طبع را نازکمى‌سازد و پرچم‌هاى هوس را

درهم مى‌شکند و آتش حرص را خاموش مى‌سازد و دنیا را در نظر کوچک مى‌کند.

«بحار الأنوار، جلد۶، صفحه۱۳۳ – مصباح الشریعه، صفحه۱۷۱»

امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند:

عید غدیر، روزى است که رسول خدا صلی الله علیه و آله، على علیه السلام را بعنوان پرچمدار

براى مردم برافراشت و فضیلت او را در این روز آشکار کرد و جانشین خود را معرفى کرد.بعد بعنوان

سپاسگزارى از خداى بزرگ آن روز را، روزه گرفت. و آن روز، روز روزه دارى و عبادت و طعام دادن

و به دیدار برادران دینى رفتن است.آن روز روز کسب خشنودى خداى مهربان

و به خاک مالیدن بینى شیطان است.

«وسائل الشیعه، جلد۷، صفحه ۳۲۸»

امام جعفر صادق علیه‌‏السلام فرمودند:

چـون روز قـیامـت شـود، آواز دهـنده‏‌اى بانگ برآورد: کجایند کسانى که از دوستان من روى گرداندند

(یا آنها را از حقوقشان محروم ساختند، یا آنان را ریشخند کردند)؟

پس، گروهى که در چهره‏‌شان گوشتى وجود ندارد، برخیزند؛گفته شود: اینان کسانى هستند که مؤمنان

را آزار دادند و با آنان دشمنى و عناد ورزیدند و به خاطر دینشان ایشان را سخت سرزنش کردند؛

آن گاه فرمان داده شود که آنها را به دوزخ برند.

«اصول کافی، جلد ۲، صفحه ۳۵۱»

امام جعفر صادق علیه السلام:

سزاوار است مؤمن هشت خصلت داشته باشد:در سختى‌ها با وقار، در گرفتارى صبور، در آسایش

شاکر و به روزى خداوند قانع باشد، به دشمنان ستم نکند، از دوستان کینه و دشمنى

به دل نگیرد، بدنش از او در رنج و مردم از او در آسایش باشند.

«کافى، جلد۲، صفحه۴۷»

امام صادق علیه السلام فرمودند:

اجتماعی از سه نفر از مومنان یا بیشتر شکل نگرفته مگر اینکه فرشتگانی همانندشان حضور می یابند

که اگر آن جمع دعای خیری کنند، آمین می گویند و اگر آنان، از شرّی به خدا پناه برند، از خدا می خواهند

که این بدی را از آنها دور کند و اگر آن گروه، حاجتی بخواهند، نزد خدا شفاعت می کنند تا حاجت آنان را برآورد.

«الکافی، ج۲، ص۱۸۷»